Yes Biernes

Dalawang malakas na bagyo, sangkatutak na bahang lugar , nag atrasan at nag abantehang mga kandidato sa pagka pangulo, namatay na miyembro ng Boyzone, pagkasarap sarap na bakasyon sa Cebu at Bohol, sirang cellphone, birthday ni Loki, birthday ni Beloy, nabugbog si Juan Manuel Marquez ni Floyd Mayweather Jr., nawala at bumalik na cable, tatlong memo, at si Bruno..

Itong ang mga pangyayari na naganap mula nang huli akong nag post.

Pasensiya kung hindi ako masyadong nag sulat, hindi ko rin alam kung bakit, kaya pasensiya na talaga.

Oo nga pala... Ito ang aking mga nadiskubre...

* Ang pelikulang Ghostbuster pala ang pinagsimulan ng The Real Ghostbusters na cartoon show. Kala ko dati yung cartoon yung una tapos ginawang pelikula.

* Canadian si Leslie Nielsen.

* Sinubukang gayahin ng Germany ang Coca-Cola, tinawag nila itong Fanta.

* Speaking of Coke, ang unang kulay pala nito ay green.

* Ang kantang Happy Birthday ay copyrighted.

* At narating ni Jestoni Alarcon ang kanyang paroroonan HABANG nakalingon sa kanyang pinanggalingan.

- The End -


Sino nga pala ang iboboto mo next year? Sigurado ka na? Basta siguraduhin mong hindi ka nila mauuto. Nakakatawa ang mga kandidato, hindi sila magkanda-ugaga sa mga pangako nila. Nakakasawa na rin minsan makinig, kaso malay natin, mamya isa pala sa mga yun ay may planong tumupad sa mga pangako niya. Asa. Pero malay natin.

ONE MILLION PESOS A DAY! Yan ang sahod ni Willie Revillame sa paghohost ng Wowowee! Kala ko dati talkies lang yun, hindi pala. Grabe. One million pesos a day. Kawawang mga basurero...

Kanina pala habang naghahanap kami ni Vanna na makakain sa Robinson's Pioneer, napansin namin na merong iniinterview na manong ng mga kalalakihang na green na may nakasulat na Tuseran sa likod. Pagtingin ko sa likod, meron palang hidden camera, wow, merong shinushoot na commercial, kaya wag ka nalang magtaka pag nakita mo ko sa TV. Ang tanong, handa na ba ako sa buhay artista??

Ang bilis, patapos na nanaman ang taon.

Meron akong mga pahabol na gamit na gustong bilhin bago matapos ang taon, medyo may kamahalan at konti nalang ang natitirang buwan para magipon kaya kailngan ko ang gudlak galing sa inyo.

Kayo: Gudlak!
Ako: Tenks!

Madaming bagay ang hindi kailangan ng tao para mabuhay, as in madami. Pero karamihan sa mga ito ay kailangan mo para maging mas madali ng konti ang buhay mo.. Example:

Magandang Camera - Para sa mga Kodak moments, kasi sooner or later magiging ulyanin ka na, at kailangan mo ng mga larawan para mapaalala sa'yo ang ginintuang sandali sa maiksi nating buhay. Kaya ko sinabing "Magandang Camera" siyempre para maalala mo maski ang maliliit na detalye ng alalala na yun, kagaya ng tigyawat at white heads.

Magandang Cellphone - Para one e-load away ka sa mga kaibigan at kamag-anak mo, one tutok away sa mga Kodak moments din, one click away sa mga paborito mong kanta na magbibigay payapa sa hyper mong utak, at five pesos away sa mga impormasyon na kailagan mo na tanging makukuwa mo lamang [kaagad] gamit ang wikipedia at dictionary.com. Kaya ko sinabing "Maganda" para hindi naman tayo magmukhang unemployed.

XBOX 360 - Bakit ka ba? Gusto ko mag Assassin's Creed eh.

Eto lang muna, kailangan ko pa kasing mag-ipon eh tsaka nauubusan na ako ng palusot.

Yes biernes. Biernes yes.

Pogi Points-O-Meter

Tignan natin kung epektibo ka sa mga kababaihan. Tignan natin kung karapat dapat ka ngang ngitian. Tignan natin kung ikaw ay kinakakiligan. Tignan natin kung ikaw ba ay tunay o isa lang feeling-feelingan. Dahil ito ang...

Pogi Points-O-Meter

(1-4 embang, 5 pasang awa, 6-10 astigin)

- Gumagamit ka ng pomada. (5 Pogi Points)
- Lagi kang nakatingin sa salamin ng mga sasakyan. (3 Pogi Points)
- Inaalalayan ang syota sa pagbaba sa jeep. (10 Pogi Points)
- Pinapaliguan si Lolo. (2 Pogi Points sa mga kikay, 8 Pogi Points sa mga nasa kumbento)
- Hindi nag totoothbrush. (0 Pogi Points sa mga babae, 2 Pogi Points kay Doc)
- Pangalan mo ay Jestoni. (57 Pogi Points)
- Naliligo lagi. (7 Pogi Points *may vary depende sa sabon)
- Magaling kang magluto. (8 Pogi Points)
- Adik ka sa Twilight. (8 Pogi Points *may vary depende sa kausap, 0 Pogi Points kay Lestat, may kasama pang kaltok)
- Marunong kang mag Moonwalk. (7 Pogi Points)
- Talsik laway. (1 Pogi Point)
- Kaamoy mo si Jomari. (9 Pogi Points)
- Kaamoy mo ang drayber ni Jomari. (3 Pogi Points, may kasamang eewwww)
- Marunong kang mag drawing, mag gitara at pangalan mo ay Dan. (56 Pogi Points, shit hindi umabot kay Jestoni)
- Meron kang close-up smile. (7 Pogi Points, 1 Pogi Point kay Doc, patay negosyo)
- Kamukha mo si Piolo Pascual. (8 Pogi Points, minus 4 kasi mukha kang bading)
- Ikaw si Veni. (-25 Pogi Points, may consideration na)
- Mahilig ka sa Starbucks. (6 Pogi Points)
- Mahilig ka sa kapeng barako. (15 Totoy Mola Points)
- Kasing tapang mo si Ben Tulfo. (10 Pogi Points, 1 headshot galing kay Ben Tulfo dahil wala siyang kasingtapang)
- Nagbabasa ka ng Toro at Tiktik. (24 Manyakis Points)
- Idol mo si Miley Cyrus. (6 Aba Teka Points)
- Madalas kang mag pulbo. (2 Pogi Points)
- Badass type. (9 Pogi Points)
- Boy-Next-Door type. (6 Pogi Points, 5 Aba Teka Points)
- Basagulero. (3 Pogi Points, 2 Pogi Points sa mga tanod, -6 Pogi Points kay inay)
- Meron kang Jonas Brothers sa MP3 player mo. (2 Pogi Points, 2 kaltok galing sa Metallica)
- Wala kang alam sa rakenrol. (-7 Pogi Points, 3 tadyak galing sa tatay mong hardcore)
- Emo. (1 Pogi Point, 5 Aba Teka Points, 2 tadyak galing sa tatay mong hardcore)
- Marunong kang mag French. (9 Pogi Points, 5 Aba Teka Points)
- Ikaw ang nagbabayad ng bill sa date. (8 Pogi Points, 1.5 Manyakis Points)
- Nagparebond ka. (2 Pogi Points)
- Hindi ka marunong mag-basketball. (3 Pogi Points, exempted ang may mga blogsite)

* will be updated.

corny

Ang corny ng buhay pag laging nasa bahay.
Pero mas corny ang kangkong na walang tangkay.

Ang corny ng maputing babae na may maitim na siko.
Pero mas corny ang Dolphy na walang Panchito.

Ang corny ng Kare Kare pag konti ang bagoong.
Pero mas corny ang Math dahil ang hihirap ng tanong.

Ang corny ng uwian at malakas ang ulan.
Pero mas corny tsinelas pag madulas ang daan.

Ang corny ng wowowee pag tanghali everyday.
Pero mas corny ang tanghali pag wala nang TVJ.

Ang corny pag kamote ang nasa nilagang baboy.
Pero mas corny ang french fries pag nasa bahay si Beloy.

Ang corny ng ube dahil ito ay violet.
Pero mas corny ang pera na hindi nasa seiko wallet.

Ang corny ni kuhol at ang kanyang malaking nguso.
Pero mas corny si Maui Taylor dahil malaki ang kanyang... uhm... paa.

Ang corny ng bakery pag ubos na ang smart load.
Pero mas corny ang akinse dahil late nanaman ang sahod.

Ang corny ng mayayabang at mga asshole na pulis.
Pero mas corny ang Metro Aid na hindi na nagwawalis.

Ang corny ng pelikula pag hindi si Jestoni ang bida.
Pero mas corny si Kris dahil, wala lang, corny lang talaga siya.

Ang corny dahil wala nang patintero at tumbang preso.
Pero mas corny dahil wala na ang mga ice cream na presto.

Ang corny ng PS3 dahil walang pang pirata na bala.
Pero mas corny ang tapes ng Family Computer na hihipan mo muna.

Ang corny ng Buddy and Sol na biglang nawala.
Pero mas corny si Eric Quizon na isang dalaginding pala.

Ang corny ng sinigang pag wala kang patis.
Pero mas corny ang champorado na nasobrahan sa tamis.

Ang corny nang tinigil ang pagimprenta ng Funny Komiks.
Pero mas corny ang mga taong nilalagay sa ilong ang Vick's

Ang corny ng tambalan nila Marvin at Jolens.
Pero mas corny ako sa kanila dahil wala nanaman akong sense.

Overdose

Naparami ako ng kape ngayon.

Kaso hindi ko maiiwasan dahil mabilis akong antukin.

Ngunit ayokong manginig.

Pero kahit na. Makapag kape nga.

Alas sais ng hapon na.

Limang oras pa bago ako umuwi.

Meron bang bagong mangyayari pag dating ko sa bahay?

Malamang wala.

Wala akong ibang naririnig kundi ang huni ng erkon.

Napakatahimik ng mundo, minsan.

Ano bang mas gusto ko?

Payapa o maingay?

Naalala ko ang manunulat na si Benjamin Pascual.

Kaya ba ganito ako magsulat?

Gaya gaya ka.

Sino? Ako?

Sino ka?

Dalawang tanong yun, "Sino?" at "Ako?".

Ah..

Umingay ang huni ng erkon.

Kaso mas nakakabingi pag pinatay ito.

At mas mainit.

Dapat sanay ako sa init, dahil mainit sa Pilipinas.

Pero mas mainit sa sawdi.

Pero malamig daw pag gabi.

Dapat masanay sila sa init at lamig.

Mahirap yun ah.

Sanay sila, nakakapag suot sila ng makapal sa arawan,

Siguro nga.

Naiinitan ang paa ko.

Ayokong nagsasapatos.

Pero bakit ako nagsapatos?

Dahil gusto kong maiba naman.

LQ ang paa ko at tsinelas ko.

Pero sana bati na sila bukas.

Babalik nanaman ako sa pagiging indio.

Laging naka tsinelas.

Teka, pinaglaban ng Katipunan ang mga indio.

Kaya dapat akong magsapatos.

Para hindi mabaliwala ang pinaglaban nila.

Dapat magising ako ng maaga bukas.

Para mapanood ko ang Bitag.

Yari silang lahat kay Tulfo.

Yari talaga.

Magaling si Tulfo mag English, may accent.

Tsaka matapang.

Dapat magkaron siya ng sariling komiks.

Ako nalang ang gagawa ng komiks niya.

Tutal marunong ako mag drowing kahit konti.

Siguro gagayahin ko si The Punisher.

Vigilante.

Gaya gaya ka.

Sino? Ako?

Sino ka?

Naparami nga ako ng kape ngayon.

ang aking sabado

Hindi masaya

Pero mabangis

Hindi maaraw

Pero mainit

Hindi maliwanag

Pero nakakasilaw

Hindi tuyo

Pero magasgas

Hindi mura

Pero epektibo

Hindi magaan

Pero matulin

Hindi tahimik

Pero mapayapa

Hindi mahaba

Pero matagal

Hindi malamok

Pero makate

Hindi makulay

Pero kaaya aya

Hindi nakakatawa

Pero nakakangiti

Hindi masarap

Pero nakakabusog

Hindi makabuluhan

Pero importante




-ito ang aking sabado.

keyepsi

Bagyo nanaman..

Sarap matulog kanina, buti walang pasok si Kichian, nakatulog ako ng medyo mahaba haba kanina. Pero don't get me wrong, gusto kong sinusundo yung pamangkin ko. Kaso sadyang masarap matulog ng mahaba pag malakas ang ulan.

Kaso..

Badtrip nga lang dahil nagising ako sa mga nagiinuman na mga kabataan sa labas ng bahay namin, dahil nacancel ang ulan, naisipan ng pinsan ko na bitbitin sa amin ang kanyang mga kaklase para sa isang maagang inuman.. Masarap uminom pag umuulan, pero hindi ko gusto umiinom ng umaga, hindeng hinde. Isa pa hindi talaga ako mahilig uminom, pag natripan lang sige pero hindi hinahanap ng katawan ko, buti nga iba ako sa mga kamag-anak ko na umiikot ang mundo sa alkohol.

Pasok na..

Habang naglalakad ako sa may Guadalupe tulay meron akong nakitang ginagawang straktura. Ang lugar nito ay ang dating ukay-ukayan na lagi kong pinamimilihan kaya masama sa loob ko na tanggalin ito at palitan ng bagong establishment.

Ngunit..

Namalayan ko na korteng Fast Food restaurant ang nasabing straktura. Ako ay nacurious, at unti-unti ko itong nilapitan. Tatlong letra ang nagpahinto sa aking hininga, habang papalapit ako, nakita ko ang unang letra... K.... Palapit ng palapit... F... Nanlaki ang aking mata... C... Paking shet! Magkakaron na ng KFC sa tulay! Nagmadaling dumaloy ang dugo sa aking buong katawan! Matagal ko nang pangarap na maging abot kamay ang KFC at ngayon ay unti-unti na itong natutupad. Napahinto ako at parang baliw ay napangiti mag-isa. Mga munting kasiyahan sa buhay na hindi mapapalitan ng pera. Isa ito dun.

Byernes..

Kailangan kong magdownload ng mga pelikula at episodes ng Mythbusters ngayon dahil matagal na akong hindi nakakapag movie marathon. Kung bibilangin ko, malamang ay mahigit 300 movies na ang napanood simula nung January. Kung hindi ka naniniwala, tanungin mo ang mga kasama ko sa bahay o kaya ay si DJ. Huling araw din ng pasok at bukas ay off na. Sana wag mang kill joy ang ulan..

Teka, tinatawag ako ng bisyo. Babalik ako mamya..

Maam Present

Sorry kung medyo nawala ako ah. Hindi naman sa madaming nangyari, sa totoo nyan konti lang, kaso minsan hindi maiiwasan ng isang tao na mawala sa sirkulasyon.


Anyway, let's have an update..


Patay na si Michael Jackson at isa ako sa mga taong naka aapreciate talaga sa kanya pagkatapos niyang pumanaw. Hindi ko kasi generation si MJ, musmos palang kasi ako nung mga Bad chaka Smooth Criminal. Pero may malay na ako nung album na Dangerous, meron kasi nun si Uncle Biboy, sobrang fascinated pa ako dahil cd yung copy nya, pwede mong iprogram kung ano lang yung gusto mong track. Black or White chaka Remember The Time yung sobrang gusto kong kanta sa album na yun. Itong album lang na to talaga ang nagmulat sa akin sa totoong talento ni Jacko. Ang galing nga eh kasi nung bata ako, hindi ko namamalayan yung evolution ng mukha nya, hindi ko din napansin yung lungkot ng buhay nya at lalong hindi ko napansin na napaka weirdo nya, ang alam ko lang ay magaling siyang kumanta at sumayaw, nagsiswimming daw siya sa Dead Sea at kaya nyang tumayo ng pa-diagonal. Parang superhero si MJ dati. Teka, namiss ko yung ganung pakiramdam, nung akala ko ay may superhero talaga, parang si Hulk Hogan. Badtrip nung nalaman ko na scripted and WWF at patented na trick lang pala yung Anti-Gravity na lean. Bukod sa You Are Not Alone, wala na akong ibang kabisado na kanta ni MJ. Kahapon buong araw yung tribute ng MTV kay MJ, dun ko nakita ang totoong talent nya, no doubt na siya talaga ang hari.

Sayang si Micheal Jackson kaso ganun talaga ang buhay. Malamang ngayon ay nagmu-moonwalk na yun sa langit.


May nakita ako sa TV na Biometrics daw na voting machine. Siyempre sangkatutak ng pera nanaman ang gagamitin para mas mapadali ang pandudugas nila. Sabi ko nung una kong makita yun, malamang ay pumalpak yung mga machines na yun, awa ni batman tama ako. Testing palang nung isang machine, umusok na at nasunog, testing palang yun, under supervision pa ng mga technicians, palpak padin, pano kung isang hindi pamilyar na tao ang mamamahala nun sa mga prisinto sa mga eskwelahan? Kaawaan nawa.

Kapitan Sino. Ito ang bagong libro ni Bob Ong. Bumili ako pero hindi ko pa nababasa, wala pang oras. Isa nanamang nobela kagaya ng MacArthur. Magpopost ako ng review pag nabasa ko na. Sana maganda.

Walang nangyari sa Hayden Kho at Katrina Halili scandal, walang nakulong. Sabi ko sayo eh.

Pero merong bagong album yung lalaking Calayan. Gusto nyang ipakita sa atin na meron siyang talent sa pagkanta, at gusto ko naman ipakita sa kanya ang gitnang daliri ko.





Sisimulan ko na uling magdaldal.

Good Times

Bumalik tayo sa panahon nung mahilig pa tayo sa sweet corn snacks, alpombra at champurado.

Sigurado akong mapapangiti kita ngayon. Ito ang listahan ng mga hindi natin malilimutang themes mula sa mga paborito nating cartoons. Panahon na ang problema mo lang ay assignments. Ahh. Good times.

Do the Mario!



When you powers combine!



Show me a world I haven't saw before.



Who you gotta call??



We're tiny, we're toony!



My friends and I became the secret scouts!



Can you feel the thunder inside?



Warrior without fear!



Knights of the magical light.



Mutants, and aliens, and toads beware!



Real American Heroes!



More than meets the eyes.



At siyempre.. Cowabunga!

Makapanindig Balahibo

Mahilig ka ba sa horror? Ako kasi hindi.

pero..

Depende pa din sa movie. Ang mga pinipili ko kasi na horror ay yung mga naging classic. Kagaya ng Silence of the Lambs, The Shining, Texas Chainsaw Massacre, Psycho at madami pa. Pinanood ko itong mga ito hindi dahil horror sila kundi dahil curious ako kung bakit sila naging classic.

Lately napagtripan kong manood ng mga bagong horror films, tignan ko kung magbabago ang pananaw ko sa ganitong klase ng mga pelikula. So sinimulan ko sa Blairwitch Project to set the mood. Isa kasi ito sa mga pelikula na nang istorbo sa nanahimik kong mundo. Mas nagimbal ako ngayon kesa nung una ko itong pinanood, hindi ko alam kung bakit. Nung medyo jumpy na ako, saka ko naman pinanood yung Hollywood remake ng The Eye na gawa ng Pang Brothers. Sa kalagitnaan ng pelikula, napahinto ako, natulala, napahinga ng malalim at nasabing "WALANG KWENTA!".

Kumpara sa original, parang kenkoy ang remake, iba kasi ang atmosphere nung original, mas mararamdaman mo ang pagiging creepy ng mga eksena, dahil siguro hindi ko kilala ang artista dun sa original at feeling ko totoo ang mga scenes, unlike nung remake na kapag nakikita ko si Jessica Alba, pumapasok sa isip ko ay bikini at beach. Papano ka matatakot nun. Masyadong pinilit ng remake na gayahin ang creepy scenes ng original. Pinilit. Wala. Embang. So halfway ng movie, hininto ko na..

Siyempre hindi pa ako naggive up sa mga horror, next ko pinanood ay yung Friday the 13th. Nung elementary ako, isa si Jason Voorhees sa mga astig na characters sa movies para sa akin. Nung nalaman ko na gagawa uli sa US ng Friday the 13th, nabadtrip ako, dahil gagawa nanaman sila ng movie based sa isang classic, kagaya nalang ng Jason X. Ginawa nilang robot si Jayson. Nung nalaman ko na origin pala ni Jayson yung gagawin, naisip ko na hindi masama. Pwede. Aba teka..

Oo nga pala, yung Jason X yung unang film na napanood ni DJ sa Friday the 13th series at parang last month nya lang napanood. So na curious sya sa character ni Jayson Voorhees. So dinownload ko yung movie, pinanood namin, at first time ko nakita na nagtago ng mukha si DJ sa takot. Okay sa kanya yung movie, para sa akin, astig din, nagustuhan ko, at ang maganda pa dun, hindi nila ginawang super natural si Jayson, ginawa nilang parang serial killer, kagaya ni LeatherFace. Na redeem ng horror ang sarili niya sa akin. Astig.

So last stop ko sa aking horror flicks escapade, ang movie na nakita ko sa may escalator sa Megamall mga 2 months ago. Medyo na curious ako sa poster hindi dahil sa chick kundi dahil merong aswang na bata, effective kasi sa horror film ang aswang na bata kagaya nlang sa The Grudge chaka The Exorcist. Ang movie na sinasabi ko ay pinamagatang The Unborn. Magkasama kami uli ni DJ nang pinanood ko ito, siya kasi ang aking pang measure kung talagang nakakatakot ang horror movie o hindi. Well, hindi takot, hindi kaba at hindi gimbal ang binigay ng pelikulang ito kundi antok, isang malupit na antok. Hindi ko na alam kung ano ang nangyari pero inantok talaga ako ng todo, nagising na lang ako ng makita ko na kasama pala sa movie si Gary Oldman. Pero wala padin, inantok pa din ako. At eventually - Zzzzz.

Well, hindi padin tapos ang aking paghahanap ng mga horror movies. Gusto kong matakot ng todo. Kung meron kang suggestions, meron akong message box sa gilid, wag kang mahiya, magtakutan tayo! Bwahahahaha!

Death to the Conventional

I'm no machine.
I ain't got no screws and no bolts.
The kid I once was will beat the crap out of the man I am now
and ask "where are you going and why aren't you stopping?"
Detour is up ahead.
The question is: Are you ready to turn?
The world was a playground when I was a child,
somehow through the journey I have forgotten that.
This is the perfect time to stop being Mr. Man.
Soon my world will start spinning.

Death to the conventional, the traditional, and the stereotype.
I have been dead since I was born
but I will live before I die.



Carpe Diem. Make your life extraordinary.

Kichianomics

DANG!

Kalat na talaga ang H1N1 virus, meron na din sa Accenture, eh kapit building namin yun. Nakakatakot. Pati mga big taym na campuses maron na din. Tsk tsk.

Anyway highway..

Nagstart na si Kichian ng school, sinundo ko sya kahapon. Mukha namang nageenjoy siya so ok yun. Nagdrawing daw siya ng heart, apple at strawberry. Nagstart na sa art ang pamangkin ko, sana tuloy tuloy. Since may mga alam nadin naman kami ni Loki, ituturo namin yun kay Kichian pag lumaki laki siya ng konti.

Wow, kung iisipin mo, meron na akong pamangkin na nagaaral. Naalala ko pa nung kinder ako, pinapasayaw kami ng teacher at pinapakanta. Para kaming G.I. Joe na pinagttripan ng teacher at mga kamag-anak nya, pero dahil bata pa kami, super duper enjoy. Actually nanalo pa ata ako na 7th place sa dancing. May trophy pa nga ako eh, tignan mo ngayon, wala akong alam sa pagsasasayaw.

Meron daw martial arts classes si Kichian, hindi ko alam kung ano pero wag naman sana Jujitsu. Baka bugbugin ako ng pamangkin ko pag laki niya.

Nakakatuwa na meron nang kalaro na mga ka age nya si Kichian, kasi wala siya masiyado kaedaran sa bahay chaka sa kanila. Kaya puro video games ang alam gawin.

Wala siya pasok bukas until friday, so sa lunes pa, susunduin ko siya ng maaga-aga para makita ko siya sa loob ng classroom.

Ano nga ba ichura ko nung kinder ako?.. Hmmm.

Kagalang Galang

Kanina habang ako'y kumakain ng tanghalian at nanonood ng Eat Bulaga, nagulat nalang ako ng makita ko sa "Coke Smile" portion ay kasali ang isa sa mga kaibigan ko.

Ang alam ng mga tao ay filthy rich ang mga Ayala. Well, hindi lahat.

Ang kaibigan kong ito ay si Ryan Ayala. At siya ay sira-ulo.

Long story short, nanalo siya ng 4,000. At dahil natawa ako ng nakita ko siya sa TV, naalala ko kung gaano ka abnoy si Ryan. Dahil diyan ay nag search ako sa YouTube kung merong video na magpapatunay ng aking sinasabi, ito yun. Hindi ko kilala kung sino ang kumuwa nyan pero mabuhay siya..



Kagalang galang.

small talks

Veni: Pinagtripan ko yung tindera kanina! Hahaha!
Dan : Hehehe, pano mo pinagtripan?
Veni: Nagpaload ako, wala naman akong cellphone! Hahaha!
Dan : Tangina ka talaga!

small talks

Veni: Pare, ang tapang pala talaga ni Ralph noh?
Dan: Ows?
Veni: Biruin mong tumalon sa eroplano ng walang parachute.
Dan: Talaga? San mo nabalitaan pare?
Veni: Dun sa burol nya!

Ano Na Ba?

Ano na?

Medyo nawala ata yung momentum ko sa pagiisip ng mga ibblog. Ayun ba ay dahil walang masyadong nangyayari sa araw araw na buhay ko? Siguro.

Marami na rin akong naisip isulat kaso nagbaback out ako. Siguro dahil masyado nang pinaguusapan itong mga to at ayoko nang makigulo at makidaldal. Example:

Hayden Kho Scandals - Meron nang opinyon lahat tungkol dito, hindi na siya ganun ka espesyal. Tsaka madami nang nakisawsaw, magiging biktima lang ako ng pagpapapansin nila kung gagawa ako ng isang buong post tungkol dito. Ang ending, walang makukulong dahil kulang ang batas natin.

Swine Flu - Hindi ko alam ang sasabihin ko, unang una dahil wala akong ideya dito, pangalawa, dahil mahilig ako sa pork at ayokong maging "anti", pangatlo, uhm.. Wala nang pangatlo, wala nga kasi akong ideya dito. Magingat nalang lahat. Yun lang.

Presidential Elections - Mga power hungry. Yun lang din.

Bulilit Commercial - Hehehe. Cute. Ang sarap lamutakin at gawing palamuti sa bahay.

Aling Dionisia - Madaming nababadtrip kay Mommy D, ako hindi, dahil kahit gaano siya ka-hypocrite, nakakaaliw panoodin na kahit may edad na siya, super party chick pa din siya. Gusto niyang maranasan ang sarap ng maging "gipit-fee". Sino bang hindi?

Hay. Ano na ba?

Si Jollibee ay Asshole!

Jollibee is one funny bug! Sobrang tawa ako ng tawa sa video na to.

School Supplied

Woah, hardcore na pala ang presyo ng mga bags ngayon.

Kahapon umalis kami ni Kichian para bumili ng bag niya, kasi papasok na siya sa school. Nagpromise pa naman ako sa kanya ng Spongebob na bag, ang problem lang na pull-out na lahat ng stocks sa lahat ng SM. So naghanap kami ng kapalit. Luckily, ang aking pamangkin ay mahilig din sa hot wheels at sa lahat ng bagay na may gulong. So from Spongebob naging Hotwheels yung choice namin. Ang akala ko mga 400-500 ok na, makakabili na ako ng maliit na backpack.

Siyempre, mali ako..

800 pesos! Ganun na pala ang mga bag ngayon?! Hahaha. Samantalang 400 pesos na bag namamahalan na ako. Anyway, dahil nga nagpromise ako, binili na namin yung bag niya. Nagustuhan naman niya kaso sabi nya mas gusto nya daw ang billiard table kesa sa bag.

Dahil nagmana sa aming magkakapatid ang aking pamangkin, napaka hilig nito sa video games. Kahit anong games ok sa kanya. At kaya nya pang mangbeat ng mga ps2 games. Bakit kakaiba? Kasi nangtatapos na siya ng games since mga 2 years ago. Paalala: si Kichian ay 4 years old palang.

June na pala. Tag-ulan na talaga.

Disclaimer

This is a disclaimer to my previous post. Unfortunately, si Veni ay totoong tao, siya ay dati kong kabanda at bespren at kalokohan lang ang mga pinagsasabi ko sa nakaraang post ko. Hekhek. Gotcha!

Happy Monday.

Sino Si Veni?

Madalas kong binabanggit ang pangalang Veni/ Venny sa aking mga blogs, pero sino nga ba si Veni?

Nung bata ako ay medyo abnoy ako. Madaming pumapasok sa isip ko na kung ano-ano, malawak ang imagination namin ni Loki, yung kuya ko. First time kong gumawa ng sariling komiks nung nasa 2nd grade elementary ako. Masyado kasi kaming lulong ng mga kapatid ko sa TV at Betamax kaya kung ano ano ang pumapasok sa mga munting utak na nasa loob ng aming ulo.

Dito nagsimula ang imaginary kong friend na si "Veni". Uunahan na kita, hindi siya totoong tao. Kathang isip lang siya na produkto ng imahinasyon ko nung bata ako.

Sadya kasing hindi ako mahilig sa mga pisikal na activities kaya madalas ay nasa bahay lang ako noon. So bale na-compile sa isip ko lahat ng pinakapangit na character sa tv kagaya ni Slimer, Mr. Bogus, Alf, Kuhol, Dyords Javier at kung sino sino pa at ginawa ko silang isang character, ang kinalabasan nito ay ang pinakamasagwang elemento sa balat ng earth, at pinangalanan ko itong "Veni". Bakit ko ito ginawa? Dahil sina He-Man, Ghostbuster, Joey De Leon, Vic Sotto at iba pang bida ay laging may sidekick, kaltukan at comic relief sa minsan ay napakaseryosong buhay nila. Syempre kailangan ko din yun noon. Kahit hanggang ngayon.

Dumating na din sa punto na akala ng iba ay totoo tao si Veni. Dahil nga para sa akin ay totoong tao siya, maski ang mga kapatid ko ay kakilala si Veni. Diba napaka astig? Kung murahin man ako ni Veni, alam ko na hindi ito seryoso. Kung magalit man si Veni, ako din ang magdedesisyon kung kelan kami magbabati, kung tablahin ako ni Veni, ako ang magsasabi kung kelan kami magpapansinan. Wala siyang pakialam kung may pera ako o wala. Basta kung kelan ko siya kailangan, magiimagine lang ako ng masagwang mukha at dadating na siya. Kahit alam ko na hindi ako perpekto at sangdamukal na katangahan at kamalian ang nagagawa ko sa buhay ko, alam ko na may mas engot at mas palpak sa akin, alam ko na may kilala ako na mas angat ako. Simple lang pero nakakataas ng confidence sa sarili diba? Isang produkto man siya ng imahinasyon para sa ibang tao, totoo siya para sa akin.

Kaya naman madalas ay nababanggit ko sa blog ko ang pangalang ito, dahil minsan sa kaseryosohan ng buhay hindi mo maiwasan ang may pagbalingan. Makikita mo sa gilid ng blogsite ko ay merong message box, makikita mo rin sa message box na sumasagot parin si Veni sa mga mensahe ko. Isa lang itong katibayan na andiyan padin ang masagwa kong kaibigan na si Veni. The best imaginary friend anybody could ever have.

Siguro kailangan mo din ang isang "Veni".

Ang Totoong Astig

Astig ka ba? Pangarap mo bang maging astig? Mas astig ba sayo ang lolo mo? o ang lolo ko?
Kung akala mo ikaw ay astig, pakyu ka! Joke lang. Pero ito ang batayan ng tunay na astig..

Astig ka kung hindi ka naiingayan sa Heavy Metal.
Astig ka kung kaya mong ibalik sa dati ang barbed wire.
Astig ka kung kaya mong ngumiti habang kumakain ng kamias.
Astig ka kung kaya mong sumipol habang ngumunguya ng pulburon.
Astig ka kung nagsusuot ka ng butas butas na pantalon.
Astig ka kung meron kang brief na gawa sa katsa.
Astig ka kung kaya mong ngumuya ng bubog.
Astig ka kung mas malaki pa sa aso mo ang muscle mo sa braso.
Astig ka kung kaya mong mag macarena ng naka posas.
Astig ka kung mahigit ten thousand ang contacts mo sa friendster.
Astig ka kung hindi ka naggugupit ng kuko.
Astig ka kung ang barangay captain mo ang tiga gupit mo ng kuko.
Astig ka kung hindi mo ginagamitan ng hot water ang cup noodles.
Astig ka kung hindi ka naiiyak sa Wish Ko Lang.
Astig ka kung may hikaw ka sa lalamunan.
Astig ka kung may tattoo ka ni Mr. Bogus.
Astig ka kung kaya mong sumabit sa LRT.
Astig ka kung nagkakasore eyes ang mga tinititigan mo.
Astig ka kung kaya mo ang hundred lives sa Mario 3 (kaya ko yun! Astig ako!).
Astig ka kung kaya mong kalikutin ang iyong lalamunan ng hindi nasusuka.
Astig ka kung kaya mong mangholdap at gawing textmate ang hinoldap mo.
Astig ka kung pangalan mo ay Jestoni Alarcon.

Astig ka kung hindi ka natatawa kay Mr. Bean.
Astig ka kung kaya mong patigilin ang umiiyak na sanggol sa pamamagitan ng titig.
Astig ka kung hindi ka pwedeng mamatay sa maling akala.
Astig ka kung kaya mong kumain ng sangkatutak na pansit ng walang tubig.
Astig ka kung ginagawa mo lang post-its ang isang libo.
Astig ka kung kaya mong tanggalin ang virus ng computer sa pamamagitan ng sigaw.
Astig ka kung hindi ka natitinga sa mais.
Astig ka kung hindi mo nilalagay ang Pritos Rings sa daliri mo.
Astig ka kung kaya mong manalo sa eleksiyon ng hindi nandudugas.
Astig ka kung kaya mong kumain ng isang piraso lang ng m&m's.
Astig ka kung kaya mong idribol ang bowling ball.
Astig ka kung takot sayo ang tatay mo.
Astig ka kung takot sayo ang tatay ng syota mo.
Astig ka kung takot sayo ang aso mo.
Astig ka kung kaya mong ipalo ang aso mo sa tatay ng syota mo.
Astig ka kung kumakain ka ng sardinas na hindi luto.
Astig ka kung kumakain ka ng corned beef na hindi luto.
Astig ka kung kumakain ka ng maling na hindi luto.
Astig ka kung kumakain ka ng sinigang na hindi luto.
Astig ka kung hindi ka madalas maligo.
Astig ka kung hindi ka madalas magsipilyo.
Astig ka kung hindi ka nagsusuklay.
Astig ka kung madami kang syota kahit hindi ka madalas maligo, magsipilyo at magsuklay.

Ang tanong.. Astig ka ba?

Thirstday

Wala akong maisip nitong mga nakaraan. Wala talaga. Pero parang umakyat ng konti yung dugo ko sa utak ko kaya magdadaldal muna ako.

Hindi ko maintindihan pero parang lagi akong uhaw lately, maski gatorade walang magawa. Dapat lagi akong meron dalang malaming na beverage. Kaso masakit sa tiyan pag masyado ka nang madaming nainom. Baka alak? Hindi naman siguro, sanay naman ako na hindi madalas uminom eh. Kailangan ko ang tulong ni Gus Abelgas at ang kakayanan nyang mantuklas ng bagay bagay na hindi maipaliwanag.

Weekend nagswimming kame ni Dj, ang astig kasi nung morning nung araw na yun nagtext si Peejay, gusto nilang sumama ni Hazel sa amin. Walang plano plano, umalis kami at nagswimming ng overnight sa compound ng Splash Mountain sa Pansol Laguna. Ang galing nga eh, medyo malaki nga lang yung nagastos namin pero ok lang.

Can't wait until sabado, yun kasi yung pilot episode ng local na Who Wants to be a Millionaire. Pano ba naman ako hindi maeexcite, eh si Vic Sotto ang host. Mula kasi nung bata ako hanggang ngayon big fan ako ng TVJ. Tapos sabado pa, walang pasok, galing galing.

Napanood ko nung sunday yung Angels and Demons, mejo disappointed ako kasi wala yung 5th sign ng Illuminati, yung Illuminati diamond. Fire, Air, Water chaka Earth na ambigram. Instead pinalit nila yung dalawang susi na sign ng pope. Pero yung movie maganda, hindi nga lang siya ganun ka faithful sa libro.
Wala na ako maisip kainin pag dinner, lagi nalang tinapay. Ayoko naman magkanin. Search muna ako ng pwedeng kainin na madali lang iprepare. Maya maya na ako magtatalak uli. Magandang araw.

Chuck Norris Facts

Sa panahon ngayon, kailangan na ng mundo ng isang tagapagligtas at tagapagtanggol. Kaso minsan hindi available si Batman kaya dapat ay meron tayong alternative na savior.

This is a list of facts from the strongest, mightiest, and gnarliest person in the world, probably even the universe. He is our one last hope for survival. Mortals behold, Chuck Norris facts.


1. If you have five dollars and Chuck Norris has five dollars, Chuck Norris has more money than you.
2. There is no 'ctrl' button on Chuck Norris's computer. Chuck Norris is always in control.

3. Apple pays Chuck Norris 99 cents every time he listens to a song.

4. Chuck Norris can sneeze with his eyes open.

5. Chuck Norris can eat just one Lay's potato chip.

6. Chuck Norris is suing Myspace for taking the name of what he calls everything around you.

7. Chuck Norris destroyed the periodic table, because he only recognizes the element of surprise.

8. Chuck Norris can kill two stones with one bird.

9. Chuck Norris can lead a horse to water AND make it drink.

10. Chuck Norris doesn’t wear a watch, HE decides what time it is.

11. Chuck Norris can slam a revolving door.

12. Chuck Norris does not get frostbite. Chuck Norris bites frost

13. Remember the Soviet Union? They decided to quit after watching a DeltaForce marathon on Satellite TV.
14. Contrary to popular belief, America is not a democracy, it is a Chucktatorship.

Mga Bagay na Nagpapadali sa Buhay ko

Wala ako maisip na isulat nitong mga nakaraan, hindi ko alam kng bakit. Pero dahil wala akong ginagawa ngayon, nagmuni muni ako. Sa dinami dami ng mga elemento na nagpapahirap sa aking napaka simpleng buhay, hindi ko na-aapreciate ang mga nagpapadali sa aking araw araw. Mga iniisnab ko lang pero hindi ko napapansin ay napakalaki pala ng ambag sa aking pamumuhay. Alay ko ang post na ito sa mga yun. Ito ang...


Mga Bagay na Nagpapadali sa Buhay Ko



Oven Toaster - Dahil wala na akong oras magluto pag gabi at dahil nga tamad ako kahit meron man akong oras, isa lang ang inaasahan ko sa pagtutusta ng aking mga paboritong processed meat na hinding hindi mawawala sa aking hapunan. Ang hotdog at ham ay hindi maluluto sa pamamagitan lamang ng titig, pero dahil atat na atat akong manood ng dvd pag uwi ko gabi gabi, hindi ko na option ang pagbukas ng kalan at pag buhos ng mantika. Sa pamamagitan ng aking trusted na Oven Toaster, kaya kong manood habang nagluluto ng hotdog at ham, at magtoast ng tinapay. Kailangan ko lang gawin ay buksan ang pinto ng Oven Toaster, itambak ang mga lulutuin, pihitin ang knob, isara ang pinto, manood ng dvd, at hintayin ang makapigil hiningang ting! at jerengg! Handa na ang aking hapunan, mantika-free pa! Now that's what you call efficient!

Electric Tape - Sa buhay hindi maiiwasan ang sakuna, delubyo, giyera, suklam, ganid, poot, hinagpis, at sirang charger. Dahil sa hindi mapaliwanag na dahilan ay nasisira ang wire ng aking charger, natutuo akong kumilos at gumawa na paraan. Imbis na maglustay ako ng salapi sa mga original o class A na charger, mas minabuti ko nalang na kunin ang nail cutter at ang aking mabangis at madikit na electric tape. At hindi lamang yan, kung minsan ay malupit ang tadhana at pati ang audio/video jack ng dvd player ay nasisira, isa lang ang aking aasahan. Ngunit hindi lamang jan natatapos ang tulong na kayang ibigay ng electric tape, pwede din itong gamitin upang sarahan ang butas sa sirang backpack, idikit ang April Boy Regino poster sa pader, bawasan ang balahibo ni muning at takpan ang mabahong bibig ni Veni.

Escalator - Ito ang tanong ko sa'yo, papano kung sa iyong pamimili, napansin mo na ang medyas ay nasa 1st floor at ang brief ay nasa 4th floor? Ang kaso, kakabili mo lamang ng walong kilong buko. Ano ang gagawin mo? Siyempre isa lang, pupuntahan mo ang ating kaibigan, ang robot na hagdan, ang Escalator.
Hindi katulad ng hagdan na nastroke, at hindi katulad ng elevator na napupuno, makikisama ito kung ikaw ay nagmamadali o tinatamad, wala nang pindot pindot, makakarating at makakarating ka sa pupuntahan mo. Ang kagandahan pa nito, may mga mall na merong upuan sa ilalim ng escalator, so pwede ka pang tumambay dito pag pagod ka na. Subukan mong tumambay sa ilalim ng elevator. Kung ikaw man ay abutin ng closing sa pamimili, andiyan parin ang escalator, naghihintay na gamitin mo, hindi na nga lang umaandar, pero ang elevator napakasuplado pag naka off. Salamat escalator, mas useful ka pa kay Robocop!

Dan: Badtrip pare na late ako ng 30 minutes, bigla kasing huminto yung elevator eh, na stock ako.
Veni: Ako rin pare badtrip, late ako ng 2 oras, bigla kasing huminto yung escalator, na stock din ako.

Bendable Straw - Nung unang panahon, ang katapat ng uhaw mo ay isang mahabang plastic bag, isang mahabang straw, at isang bote ng coke. Pero kung minsan, hindi mo na kailangan ng straw, kailangan mo lang ng isang magandang buhol sa plastic, at matalim na ngipin na pambutas sa ibabang kanto ng plastic. Pero dahil nagbago na ang panahon, ang mahabang plastic ay naging matigas na plastic cup at isang matigas at masarap kagatin na straw. Minsan ay nadadala tayo ng sobrang uhaw, nakakalimutan natin na wala palang takip ang plastic cup, dahilan ito para bumuhos ang laman nito sa iyong damit kasabay ng malutong na mura, halakhak mula sa isang abnoy na kaibigan at ginaw na tanging yelo lamang ang makakapagbigay. Dahil dito, isang rocket scientist sa Harvard ang nag-imbento ng sagot sa nasabing problema, ang Bendable Straw. Ngayon ay hindi mo na kailangan pang mag mukhang tanga sa harap ng iyong mga kaibigan, ang kailangan mo lang gawin ay iyuko papalapit sa iyong bibig ang ibabaw na parte na straw at presto, no spill! Pero siyempre mas mabuti na kung merong takip yung plastic cup. Kung medyo praning ka naman, andiyan ang schizophrenic na kapatid ng Bendable Straw, ang Crazy Straw


Cinema Snack Tray - Naalala ko nung 2nd year highschool, tinamad ako pumasok, at pag ganun ang aking nararamdaman, isa lamang ang aking pinupuntahan, ang walang kamatayang Robinson's Galleria. So pag dating ko dun, agad akong pumunta sa sinehan para makita ko ang listahan ng mga now showing na palabas. Aba! Showing na pala ang Small Soldiers. Sa sobra atat, naisip ko na doon nalang ako kakain sa loob ng sinehan, so bumili ako ng Zinger meal sa KFC, siyempre Up-Sized lahat, at isang sakong ketchup. So sobrang enjoy ako sa panonood ng mga Action Figure na nagrarambulan habang nilalantakan ko ang burger at fries. Napakasaya ko ng lumabas ako ng sinehan dahil solb na ang mata ko, solb pa sikmura ko. Ngunit, habang naglalakad ako ay tinititigan ako ng mga nakakasalubong ko, nasip ko lamang ay WTF?! Dali-dali akong pumunta sa pinakamalapit na CR at pag harap ko sa salamin, OMG! Daig ko pa ang nakipag away kay Freddy Krueger sa dami ng dugo sa aking puting puting uniform. Siyempre hindi dugo kundi ang kalahati ng isang sakong ketchup na binitbit ko sa loob ng sinehan ang ngayon ay nakakalat sa damit ko.
Kaya laking pasalamat ko sa kung sino man ang nakaisip ng Cinema Snack Tray na ito, dahil sayo kaya ko ng bitbitin ang fries, burger, softdrinks at popcorn sa pamamagitan ng isang kamay. Kung pwede nga lang bitbitin ito pag namamasyal ako sa mall ay gagawin ko. Maraming maraming salamat kung sino ka man. *sob

Safety Pins / Pardible - Alam ng mga kapatid ko kung gaano ako kadependent sa pardible dahil ito ang inaasahan ko para makamit ko ang inaasahan kong tupi sa aking pantalon. Hindi lamang yan, kapag nasisira ang aking zipper, tanging pardible lamang ang maglalakas loob na humawak at siguraduhing hindi mahuhulog ang aking pantalon.

Bukod dito, gamit din ang pardible ng mga kabataang walang pambili ng hikaw, pangsabit sa mga "kontra-usogs" para sa mga munting sanggol, proteksiyon ng mga matatanda sa mga magnanakaw o pagkahulog ng coin purse, pangsikip ng mga maluluwag na skirts, pangdisplay ng chichirya at shampoo ng mga tindera, pangsecure ng lampin, pangsara ng sirang bag, pangtusok sa kaibigang lasing at natutulog, at marami pang "pang".

Naalala ko dati nung namasyal kami nila Veni sa Glorietta. Hiniram nya ang aking bag dahil nakalagay dun ang aking Hi-Tech Discman. Nang nangailangan gumamit si Veni ng payphone, binitbit nya ang aking bag. Pagtapos ng ilang minuto, bumalik siya ngunit ang hindi niya napansin, mero nang mahabang punit ang aking bag na malamang ay gawa ng isang kutsilyo o kung ano mang matalim na bagay, meron palang nagtangkang magnakaw ng aking Hi-Tech Discman, buti nalang hindi nakuwa yung Hi-Tech Discman ko kundi ay binigti ko si Veni dahil nga Hi-Tech yun. Dahil naastigan ako sa hiwa ng bag ko, hindi ko na naisipan pang itapon ito, sa halip ay bumili akong ng isang katutak na malalaking pardible, kinabit ang mga ito sa hiwa ng aking bag at presto! Instant design! Akala ng mga classmate ko nung college ay sadyang ganun ang aking bag, ngunit sinabi ko ay hindi. Tinanong nila ako bakit nagkaganun yung bag ko, ang sabi ko kasi pinanganak si Veni.

Maski ako ay madalas matusok, hinding hindi ko kakalimutan ang tulong na ibinigay sa akin ng aking mabangis na kaibigan, ang pardible! Kailangan kita pardible, ngunit mas kailangan ka nitong gunggong na to.



At dahil madami pa akong nakakalimutan, hindi dito natatapos ang aking pagpapasalamat sa mga unspoken hero na matatagpuan natin sa kung saan saan, kahit sa ilalim ng aking sirang zipper.

Astig

Astig...

Beautiful

I would just like to share this with you guys.

This is Kim Aldover, she is a candidate for the title of Miss World Australia 2009 and I'm proud to say that she is my first cousin. Pretty cool right?!

And not just that, she recently made her own campaign called "Beauty with a Purpose" which aims to raise funds and create awareness to such important matters as Breast Cancer Research, the crisis in Sri Lanka and I'm pretty sure a lot more.

I'm more than proud to say that not only is she my cousin, but she is a fellow Filipino who is trying to make a difference and she defines beautiful in every sense of the word.

P.S. - It runs in the blood... Alright alright.. I'll shut up.

Unlucky Me

Bakit ba ang daming nagpapahirap sa dapat ay napakadali kong buhay? Kung ako ang masusunod, gusto kong magpunta sa isang napakalayong lugar, sa isang bansa na tahimik at walang istorbo. Pero wala akong pera pangeroplano, mahirap kumuwa ng visa, problema pa ang lodging chaka ang pagkain at mga gagamitin ko sa araw-araw, isa pa siguradong walang sinigang na baboy dun, hindi pa naman ako marunong magluto. Tapos papano kung show money pag nagapply ka sa embassy, patay ako dun, ano papakita ko? Yung wallet ko? Pa'no pag hindi pala nakakaintindi ng english yung bansang yun, kukuwa pa ako ng translator or mag-eenroll sa isang language academy? Tapos papano kung walang Pinoy store dun, pano ako makakain na mas pinalaki at pinasarap na Lucky Me instant pancit canton?..

Kaya hahawakan ko nalang ang tsinelas ko, ipangsasampal ko sa susunod na magpapahirap ng dapat ay napakadali kong buhay.

Pac'd up

Lahat ng nagsabi na matatalo so Pacman taas ang kamay!

Mga engot.

Katulad ng nakita ng buong mundo, binugbog ng pinong pino ni Manny si Hitman kahapon sa isa sa pinakamalakas na suntok na ibinigay ni Manny sa buong buhay nya. Isa sa mga nakaraang blog ko sinabi ko na kahit alam kong kukulatain ni Pacman si Hatton, hindi na ako masyadong maapektuhan kung sino ang mananalo.

Pero, nagkamali ako.

Kasi nung gabi bago ang laban, napanood ko yung "Pacquiao/Hatton 24/7" special sa channel 7, documentary type sya tungkol sa paghahanda ng dalawang magkalaban. Dun ko nalaman na trainer pala ni Hatton si Floyd Mayweather, ang ama ng dating Pound for Pound king na si Floyd Mayweather Jr. Pinakita sa palabas na ito kung gaano ka baba ang tingin ng dalawa kila Pacman at Freddie Roach.

Nung mismong laban na, nakita natin kung gano kadaming brits ang nagingay at sumuporta sa kanilang Hitman, alam ko na sa sarili ko na mapapahiya ang mga mokong, at hindi ako nagkamali.

So naisip ko na ano man ang mangyari, Pilipinas padin ang represented ni Pacman.

Sana next na si Floyd Mayweather Jr., Yung ang magandang laban, at siyempre Pacman padin ako..

You know.

Her Morning Elegance

Just wanna share this with you guys, great Stop Motion Animation and really nice song.

4 Badtrips and 1 Babalu

Pablito Sarmiento, yan ang pangalan ng gumising sa napakasarap na tulog ko kanina. Kung nagtataka ka kung sino si Pablito Sarmiento, malamang ay mas kilala mo sya sa pangalang Babalu. Ang aga kasing binuksan yung TV sa bahay, at malamang ay nagenjoy sila sa pinapanood nila kaya nakalimutan nila na mey isang batugang natutulog. Anyway mas ok pa na si Babalu ang gumising sakin, kesa naman ang abnoy na si Kris Aquino at ang perpekto nyang mundo. Baka magbigti na ako nun.

Sama mo na si Boy Abunda. Ayoko talaga sa dalawang yun.

Had a bad day again, she said I could not understand. Slammed the door and said I'm sorry I had a bad day again.

Hindi maganda tong araw na to. Biruin mo bago ako pumasok, nahulog yung cellphone ko sa tubig, so ginamitan ko agad ng blower. Ok naman, gumagana pa ng maayos mero maya maya hindi na, ayaw na bumukas. Badtrip Number 1.

Nasa jeep na ako nung napansin ko na naiwan ko yung ID ko. Eh minsan malupit yung guard sa building namin. So dinaan ko nalang sa salita at mabilis na pagkilos ang pagpasok ko sa building namin, isa lang ang problema, kailangan ko lumabas uli para bumili ng pagkain, itatali ko na nga yung ID ko sa bag ko, para wala nang Badtrip Number 2.

Kasama kasi ng ID ko sa lace yung flash stick ko, so eto ang ginagamit ko na pangdownload ng movie kasi hindi ako nakakatulog pag hindi ako nakanood ng DVD sa gabi. Gusto ko na talaga paghiwalayin yung ID ko chaka yung flash stick kaso hindi ko naman alam kung saan ko yun isasabit, so malamang reruns nanaman ako ng mga luma kong DVD mamya, sheesh.. Andami ko pa namang bagong download ngayon. Wala na ngang movie, meron pang Badtrip Number 3.

At nang papasok na ako, bigla namang nanghardcore ang ulan. Eh naiwan ko yung payong ko sa office. One malakas na ulan and zero payong, hence Badtrip Number 4.

Stop. Hammertime.

Look at the bright side..

Buti nalang nagbago ang takbo nang araw ko nung kinahapunan. Buti nalang. Muntik na kasi akong bumili lubid sa HandyMan. Pero minsan power trip ang buhay, kailangan lang ng konting pasensiya at sense of humor.

Badtrip Number 1 - Dahil akala ko ay matutuluyan na ang aking telepono, nag search ako ng bagong unit. Since yung Walkman Phone series ang pinaka astig para sa akin, nagsearch ako ng mga unit na mas kumpleto ng features kesa dito sa unit ko, at namangha ako nang makita ko ito ang bago kong crush, W705.

Mey bago na akong target. At oo nga pala, biruin mu yun, biglang gumana yung cellphone ko, at wala siyang problema.

Badtrip Number 2 - Dahil matagal kong pinag-isipan kung ano ang gagawin para makapasok ng building, nadiskubre ako ng paraan para makapasok kahit walang ID, hindi ko na sasabihin dahil baka gayahin mo, mag-isip ka nang sayo.

Badtrip Number 3 - Dahil imbes na papanoorin ko ngayong gabi na ito ang mga madodownload ko ngayon, natambak silang lahat dahil nga walang flash stick, so isang katutak na movies ang pwede kong panoorin sa weekend. Hindi ko na kailangang magsearch pa bukas, ang gagawin ko nalang ay pumetiks at mag-sounds sa office.

Badtrip Number 4 - Naalala ko nang bitbitin ang payong ko na nakatambak lang sa office.

Sana mas ok na yung araw ko bukas. Naisip ko na disposable ang badtrip, kaya mas maganda na itapon mo nalang agad pag tapos mo gamitin.